Im bliżej Pucharów Świata z lat 90. i późniejszych, tym nazwiska skaczących zawodników bardziej znane nawet obecnym młodym fanom. W czołówce najbliższych trzech sezonów pojawiają się bowiem już takie osoby jak Roberto Cecon, Heinz Kuttin czy Stefan Horngacher.
Sezon 1988/1989
Wzorem poprzedniego sezonu, podczas pierwszych trzech weekendów zawodnicy gościli w Thunder Bay, Lake Placid i Sapporo. Na skoczniach kompleksu Big Thunder zwyciężył Dieter Thoma (K-89) i Risto Laakkonen (K-120). Na obiektach wchodzących w skład MacKenzie Intervale najlepszymi zawodnikami okazali się Jan Boklöv (K-114) i Vegard Opaas (K-86). Natomiast na najwyższym stopniu Miyanomori stanął Matti Nykaenen, a na Okuraymaie Jan Boklöv.
Z kontynentu azjatyckiego skoczkowie przenieśli się do Niemiec i Austrii, gdzie rywalizowali w ramach 37. TCS. W Oberstdorfie triumf odnosi Dieter Thoma, w Ga-Pa – Matti Nykaenen, w Innsbrucku – Jan Boklöv, a w Bischofshofen – Mike Holland. Cały turniej pada jednak łupem Risto Laakkonena.
Kolejnym punktem zmagań był 25. Turniej Czeski, który odbywał się standardowo w Libercu i Harrachovie. Na skoczni Jested A na najwyższym stopniu podium ex aequo stanęli Pavel Ploc i Jon Inge Kjoerum. Na Certaku natomiast najlepszym zawodnikiem okazał się Jan Boklöv. Cały turniej wygrał jednak współtriumfator pierwszego konkursu – Jon Inge Kjoerum.
Kolejne trzy konkursy, dwa w Oberhofie i jeden w Chamonix, były ostatnim sprawdzianem przed mistrzostwami świata w narciarstwie klasycznym. Na obiekcie Schanze am Rennsteig zwycięstwa odnoszą Ole Gunnar Fidjestel oraz Jens Weissflog. Natomiast na skoczni Le Mont najlepszym zawodnikiem okazuje się ponownie Jan Boklöv.
Mistrzostwa Świata z 1989 roku odbywają się w fińskim Lahti. Na skoczni K-114 medale trafiają do rąk Jari Puikkonena, Jensa Weissfloga i Matti Nykaenena. Na obiekcie K-90 najlepszymi zawodnikami okazują się natomiast Weissflog, Ari-Pekka Nikkola oraz Heinz Kuttin. W rywalizacji drużynowej wygrywa ekipa gospodarzy przed Norwegią i Czechosłowacją.
Po medalowej rywalizacji w Finlandii, pucharowa karuzela pozostała na Półwyspie Skandynawskim. Jednak ze względu na brak śniegu konkurs w Baerum (NOR) został odwołany. Na obiekcie Holmenkollbakken w Oslo i na Paradiskullen w Örnsköldsvik (SWE) triumf odniósł Jens Weissflog. Wysokie temperatury, a tym samym brak śniegu, spowodowały, że zawody w Falun również zostały odwołane.
Ze Skandynawii skoczkowie przenieśli się do naszych południowych sąsiadów, gdzie odbył się Tydzień Lotów Narciarskich. Jednak ze względu na złe warunki pogodowe pierwszy konkurs został odwołany. W drugim dniu zmagań, a tym samym w całym cyklu, wygrał Ole Gunnar Fidjestoel.
Finałowe zawody Planicy padły łupem Jensa Weissfloga, który okazał się najlepszym zawodnikiem zarówno na skoczni K-92 jak i K-120. Kryształowa Kula za triumf w klasyfikacji generalnej PŚ trafiła jednak do rąk Szweda – Jana Boklöva, który uzbierał 247 punktów.
Sezon 1989/1990
Jedenasta edycja PŚ rozpoczęła się z 1-dniowym poślizgiem. Kanadyjską inaugurację sezonu, wygrali Dieter Thoma (K-120) i Risto Laakkonen (K-90). Kolejnym przystankiem było ponownie amerykańskie Lake Placid, gdzie na większym obiekcie triumfował Ernst Vettori, a na mniejszym Ari-Pekka Nikola. Ostatnim sprawdzianem przed TCS były zawody w Sapporo. Na Miyanomori na najwyższym stopniu podium stanął Ernst Vettori, a na Okurayamie najlepszym zawodnikiem okazał się Jens Weissflog.
38. edycja prestiżowego Turnieju Czterech Skoczni padła łupem Dietera Thomy, który wygrał konkurs w Oberstdorfie. W Ga-Pa najlepiej spisał się Jens Weissflog, w Innsbrucku – Ari-Pekka Nikkola, a w Bischofshofen – Frantisek Jez.
Po niemiecko-austriackich zmaganiach przyszła kolej na 26. Turniej Czeski, który wygrał Werner Heim – triumfator konkursu w Libersu. Na najwyższym stopniu podium w Harrachovie, stanął natomiast Dieter Thoma.
Sezon 1989/1990 jest wyjątkowy dla Polski, gdyż po raz pierwszy w kalendarzu zawodów znalazło się Zakopane, do którego pucharowa karuzela zawitał po zmaganiach u naszych południowych sąsiadów. Historyczny konkurs na Wielkiej Krokwi wygrał Jens Weissflog.
Z Polski skoczkowie przenieśli się do Szwajcarii, gdzie czekała na nich rywalizacja w Turnieju Szwajcarskim. Zarówno w Sankt Moritz, jak i w Gstaad wygrał Frantisek Jez, a w Engelbergu triumf ex aequo odnieśli Ari-Pekka Nikkola i Franci Petek. Cały cykl padł łupem Frantiska Jeza.
Po raz pierwszy w historii PŚ, zawodnicy rywalizowali także we włoskim Predazzo. Na skoczni K-120 wygrał reprezentant gospodarzy – Roberto Cecon, natomiast na obiekcie K-90 – Frantisek Jez.
Kolejnym przystankiem było Vikersund, które w 1990 roku było gospodarzem Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich. Ze względów pogodowych odbył się tylko jeden konkurs, w którym wygrał Dieter Thoma przed Matti Nykaenenem i Jensem Weissflogiem.
Po „lotniczych” zmaganiach w Norwegii, zawodnicy pozostali na Półwyspie Skandynawskim, gdzie odbyło się pięć kolejnych konkursów zdominowanych przez Austriaków. Na skoczni K-120 w Lahti wygrał Franz Neulaendtner, a na obiekcie K-90 w Lahti, a także w Örnsköldsvik i w Raufoss triumfował Andreas Felder. Jedynie w Sollefteå na najwyższym stopniu podium stanął Pavel Ploc.
Finałowe zawody w Planicy padły łupem Roberta Cecona i Ari-Pekki Nikkoli. Kryształowa Kula za wygraną w klasyfikacji generalnej PŚ, trafiła do rąk 21-letniego wówczas Ari-Pekki Nikkoli, który uzbierał 289 punktów.
Sezon 1990/1991
Początek 12. sezonu Pucharu Świata rozpoczął sie bez zmian. Sześć pierwszych konkursów odbyło się bowiem w Thunder Bay, Lake Placid i Sapporo. W Kanadzie triumf odnieśli Andreas Felder (K-86) oraz Andre Kiesewetter (K-114). Podczas amerykańskiej rywalizacji na najwyższym stopniu podium stanął dwukrotnie Felder. W Japonii najlepszymi zawodnikami okazali się natomiast Kiesewetter oraz Dieter Thoma.
W klasyfikacji generalnej 39. Turnieju Czterech Skoczni wygrał Jens Weissflog, który wygrał w Oberstdorsie oraz ex aequo z Andreasem Felserem w Ga-Pa. W Innsbrucku najlepszym zawodnikiem okazał się Ari-Pekka Nikkola, a w Bischofshofen – Felder.
Początek 1991 roku był pechowy dla zawodników, gdyż ze względu na złe warunki pogodowe (w tym brak śniegu) z czterech konkursów odbył się tylko jeden. Triumfatorem zawodów na skoczni K-120 w Oberhofie okazał się nie kto inny, jak Dieter Thoma.
XXV Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Klasycznym odbyły się we włoskim Predazzo. Po konkursie indywidualnym na dużym obiekcie medale powędrowały do rąk Francika Peteka, Rune Olijnika i Jensa Weissfloga. W zawodach na normalnym obiekcie na podium stanęli natomiast Heinz Kuttin, Kent Johanssen i Ari-Pekka Nikkola. W rywalizacji drużynowej złoto wywalczyli Austriacy, którzy pokonali m.in. Finów i Niemców.
Od sezonu 1990/1991 w ramach Pucharu Świata odbywał się również Puchar Świata w lotach narciarskich. W ramach tej rywalizacji odbyły sie cztery konkursy (2xTauplitz, 2xPlanica). W Austrii najlepszymi lotnikami okazali się Stefan Zünd oraz Stefan Horngacher. W Słowenii najlepiej spisali się natomiast Staffan Tällberg oraz Ralf Gebstedt. Małą Kryształową Kulę, która przyznawana jest za triumf w klasyfikacjii generalnej PŚ w lotach, jako pierwszy otrzymał Stefan Zünd.
Miedzy jednymi a drugimi lotami odbyło się jednak sześć konkursów na północy Europy. W Lahti dwukrotnie triumfował Andreas Felder, w Bollnäs – Stefan Zünd, w Falun – Mikael Martinsson, w Trondheim – Heins Kuttin, natomiast w Oslo – Ernst Vettori.
Z dwóch finałowych konkursów w Szczerbskim Plesie odbył sie tylko jeden, a to za sprawą słych warunków atmosferycznych. Zwycięzcą u naszych południowych sąsiadów został Stefan Zünd. Kryształowa Kula za sezon 1990/1991 powędrowała do Andreasa Feldera, który łącznie uzbierał 260 punktów.
- Źródło: FIS
- Foto:
