Na początku lat 90. XX wieku do czołówki Pucharu Świata wdzierają się takie sławy jak Toni Nieminen, Andreas Goldberger, Noriaki Kasai czy Janne Ahonen.
Sezon 1991/1992
Trzynasty sezon Pucharu Świata rozpoczął się dwoma konkursami w Thunder Bay. Na skoczni K-90 wygrał Toni Nieminen, a na obiekcie K-120 – Ernst Vettori. Z Kanady zawodnicy przenieśli się do Sapporo, gdzie dwie wygrane zaliczył Werner Rathmayr.
Pierwszą ważną imprezą sezonu, był 40. Turniej Czterech Skoczni. Padł on łupem Fina – Toni Nieminena, który wygrał trzy konkursy z czterech. Jedynie w Garmisch-Partenkirchen musiał ustąpić miejsca Andreasowi Felderowi.
Następnym przystankiem pucharowej rywalizacji było Predazzo. W konkursie indywidualnym, który odbył się na skoczni normalnej, najlepszym zawodnikiem okazał się Martin Hoellwarth. W rywalizacji drużynowej, która miała miejsce na obiekcie K-120, wygrała ekipa z Austrii przed Finlandią i Szwajcarią.
Z ziemi włoskiej PŚ przeniósł się do Szwajcarii, gdzie odbył sie Turniej Szwajcarski, który w 1992 roku został zdominowany przez Austriaków. W Sankt Moritz na podium stanęło trzech zawodników z tego kraju – Felder, Rathmayr i Hoellwarth, natomiast w Engelbergu miedzy Feldera i Rathmayera wdarł się reprezentant gospodarzy – Stefan Zünd. Cały cykl wygrał Andreas Felder.
Kolejną ważną imprezą sezonu były loty narciarskie. Dwa pierwsze konkursy, które odbyły się na mamucie w Oberstdorfie, wygrał Werner Rathmayer. Kolejne loty, który jednocześnie były MŚwL, przeprowadzone zostały w Harrachovie. Z powodów pogodowych odbył się tylko jeden konkurs, który wygrał Noriaki Kasai. Mała Kryształowa Kula, przyznawana za loty, trafiła do rąk Rathmayera.
Miedzy jednymi a drugimi lotami odbyła się najważniejsza impreza sezonu, czyli igrzyska olimpijskie, a także sześć konkursów w Skandynawii. O olimpijskie medale w 1992 roku walczono we francuskiej miejscowości Albertville. Medale na skoczni normalnej zdobyli Ernst Vettori, Martin Hoellwarth oraz Toni Nieminen. Na dużym obiekcie najlepiej spisali się natomiast Nieminen, Hoellwarth i Heinz Kuttin. W konkursie drużynowym wygrała Finlandia przed Austrią i Czechosłowacją.
Z Francji zawodnicy udali się do Lahti, gdzie dwukrotne zwycięstwo odniósł Toni Nieminen. W szwedzkim Örnsköldsvik na najwyższym stopniu podium stanął Ernst Vettori. Kolejny konkurs miał się odbył w Falun, jednak złe warunki spowodowały, że rywalizację przeniesiono do Trondheim, gdzie tym samym odbyły się dwa konkursy. W pierwszym z nich triumf odniósł Heinz Kuttin, a w drugim Toni Nieminen, który również okazał się najlepszym zawodnikiem na Holmenkollbakken w Oslo.
Finałowe dwa konkursy odbyły się już standardowo w Planicy. W pierwszym dniu rywalizacji odbył się konkurs drużynowy, który wygrali Austriacy przed Niemcami i Finami. W konkursie indywidualnym triumf odniósł natomiast Andreas Felder. Kryształowa Kula za wygraną w klasyfkacji generalnej PŚ trafiła jednak do rąk Toni Nieminena, który uzbierał łącznie 269 punktów.
Sezon 1992/1993
Sezon 1992/1993 był chyba najkrótszym sezonem w dotychczasowej historii Pucharu Świata – z 24 zaplanowanych konkursów, odbyło się 19, a to za sprawą niekorzystnych warunków pogodowych. Inauguracja PŚ odbyła się tym razem wyjątkowo w Falun. Na skoczni Lungnet (K-115) dwukrotnie triumfował Austriak – Werner Rathmayr. Nową miejscowością w kalendarza zawodów było Ruhpolding w Niemczech. Na skoczni Große Zirmbergschanze (K-107) udało się przeprowadzić tylko jeden konkurs, który padł łupem Szwajcara – Stefana Zünda. Ostatnim przystankiem przed prestiżowym turniejem, było Sapporo, gdzie na najwyższym stopniu podium stanęli Martin Hoellwarth (Miyanomoro) oraz reprezentant gospodarzy – Akira Higashi (Okurayama).
Pierwszą z większych imprez sezonu, był 41. TCS, który padł łupem Andreasa Goldbergera, któy w poszczególnych konkursach był 2., 3. i dwukrotnie 1. W Oberstdorfie triumf odniósł Christof Duffner, a w Ga-Pa – Noriaki Kasai.
Kolejnym punktem w kalendarzu miał być Turniej Czeski, ale z powodu braku śniegu rywalizacja w Harrachovie została odwołana.
Następnie zawodnicy udali się do Predazzo, gdzie w konkursie indywidualnym wygrał Noriaki Kasai, a w rywalizacji drużynowej ekipa z Austrii.
Puchar Świata w lotach w tym sezonie zakończył się na dwóch konkursach w Tauplitz. Na Kulm dwukrotnie najdalej latał Jaroslav Sakala. Dzięki temu, że warunki pogodowe w Vikersund nie pozwoliły na to, aby przeprowadzić tam rywalizację, to właśnie Czech odebrał Małą Kryształową Kulę.
Po zawodach w Tauplitz odbyły się jednak jeszcze Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Klasycznym, które tym razem zawitały do szwedzkiej miejscowości Falun. W konkursie indywidualnym na skoczni K-115 medale trafiły do rąk Espena Bredesena, Jaroslava Sakali oraz Andreasa Goldbergera. Na obiekcie K-90 najlepiej spisali się natomiast Masahiko Harada, Goldberger i Sakala. W konkursie drużynowym na podium stanęły ekipy z Norwegii, Czech/Słowacji (pomimo rozpadu Czechosłowacji, kraje te wystawiły wspólną drużynę) i Austrii.
Po MŚ w Falun pucharowa rywalizacja pozostała na Półwyspie Skandynawskim na kolejne cztery konkursy. Dwa pierwsze z nich odbyły się na kompleksie skoczni Salpausselka w Lahti. Na skoczni K-90 niepokonany był Noriaki Kasai, natomiast na K-114 wygrał Ivan Lunardi. Następnie pucharowa karuzela przeniosła się do Norwegii, gdzie zarówno w Lillehammer, jak i Oslo, triumf odniósł reprezentant gospodarzy – Espen Bredesen.
Po odwołanej rywalizacji w Vikersund, przyszła kolej na finałowe zawody w Planicy. W konkursie drużynowym wygrała ekipa z Japonii, natomiast w konkursie indywidualnym triumf odniósł ponownie Espen Bredesen. Kryształowa Kula na wygraną w klasyfikacji generalnej PŚ trafiła do rąk Andreasa Goldbergera, który uzbierał łącznie 206 punktów.
Sezon 1993/1994
Kolejny sezon PŚ to kolejne zmiany w jego kalendarzu. 15-ta edycja cyklu rozpoczęła się bowiem zawodami w Planicy. Na skoczni K-92 triumf odniósł Espen Bredesen, natomiast na K-120 najlepszy okazał się Jens Weissflog. Ze Słowenii zawodnicy przenieśli się do Włoch, gdzie w nocnym konkursie na obiekcie Trampolino Dal Ben ponownie na najwyższym stopniu podium stanął Weissflog. Kolejnym przystankiem pucharowych zmagań była skocznia Tremplin Le Praz w Courchevel triumf odniósł Andreas Goldberger. Ostatnim sprawdzianem przed TCS była rywalizacja w Engelbergu. Na szwajcarskim obiekcie najlepiej spisał się Janne Ahonen.
42. Turniej Czterech Skoczni wygrał Espen Bredesen, który triumfował w Ga-Pa i Bischofshofen. W Oberstdorfie najlepiej spisał się Jens Weissflog, a w Innsbrucku – Andreas Goldberger.
Po turniejowych zmaganiach zawodnicy pozostali w Austrii, aby wziąć udział w konkursie w Murau. Na skoczni Hans-Walland-Grossschanze najlepiej spisał się Noriaki Kasai. W połowie stycznia skoczkowie zawitali do Libersa, gdzie na skoczni K-120 triumfy odnieśli Espen Bredesen i Jaroslav Sakala. Ostatnim sprawdzianem przed ZIO, były zawody w Sapporo. Zarówno na Miyanomori, jak i na Okurayamie najlepiej spisał się Jens Weissflog.
Zimowe Igrzyska Olimpijskie w 1994 roku gościły w Lillehammer. Na dużym obiekcie medale wywalczyli Jens Weissflog, reprezentant gospodarzy – Espen Bredesen, a także Andreas Goldberger. Na skoczni normalnej na podium stanęli natomiast Bredesen, jego rodak – Lasse Ottesen oraz Dieter Thoma. W rywalizacji drużynowej najlepszą ekipą okazali sie Niemcy, a podium uzupełnili Japończycy i Austriacy.
Po emocjach związanych z medalową rywalizacją, przyszedł czas na powrót do zwykłej pucharowej rywalizacji. Z sześciu zaplanowanych konkursów na Półwyspie Skandynawskim, odbyły się tylko trzy. W pierwszej kolejności zawodnicy zawitali na kompleks Salpausselka w Lahti. Na obiekcie K-90 na najwyższym stopniu podium stanął Jens Weissflog. W rywalizacji drużynowej triumf odniosła ekipa z Austrii. Konkurs na skoczni K-114 niestety się nie odbył, a to za sprawa niesprzyjających warunków pogodowych. Z Finlandii pucharowa karuzela przeniosła się do Szwecji, gdzie na skoczni Paradiskullen w Örnsköldsvik wygrał Roberto Cecon. Dwa kolejne konkursy (Falun i Oslo) zostały odwołane ze względu na pogodę.
Ostatnia ważną imprezą sezonu, były MŚwL w Planicy. Jednak ze względu na złą pogodę odbył się tylko jeden konkurs, w którym na podium stanęli Jaroslav Sakala, Espen Bredesen i Roberto Cecon. Finałowe zawody PŚ odbyły się wyjątkowo w Thunder Bay w Kanadzie. W konkursie drużynowym wygrali Niemcy przed Austriakami i Norwegami, natomiast w konkursach indywidualnych triumfowali Gerd Siegmund i Jens Weissflog. Kryształowa Kula za triumf w klasyfikacji generalnej PŚ trafiła do rąk Espena Bredesena, który na koniec sezonu miał na swoim koncie 1203 punkty.
- Źródło: FIS
- Foto: Skoczek na rozbiegu w Titisee-Neustadt, fot. Markus Feser
You must be logged in to post a comment.