Od kilku miesięcy wędrujemy palcem po mapie w poszukiwaniu historii skoków narciarskich w Polsce. Odwiedziliśmy już kilka zapomnianych lub nieistniejących skoczni, ale w końcu przyszedł czas na miejsce najważniejsze. Witamy Zakopane i leżącą w jego sercu Antałówkę!
Z widokiem na Tatry
Antałówka – punkt w centrum Zakopanego. Miejsce idealne, aby położyć się w wysokiej trawie i spoglądać w chmury. Z wysokości 940 metrów roztaczają się widoki na Tatry i Gorce. Punkt widokowy, dzięki któremu bez zadyszki możemy mieć góry na wyciągnięcie ręki.
Jak podają źródła, tędy w XVII wieku podążali górale z Szaflar i Białego Dunajca z owcami na wypas. Drogę tę pokonywały później z kuźnickich Hamrów do Krakowa góralskie furki z żelaznymi produktami. Od lat 20. XIX wieku grzbietem Antałówki biegła Droga Homolacka (od nazwiska właściciela Kuźnic), a dalej przez Bystre wprost do hut zwanych z niemiecka Hamrami.
Zanim bowiem do Zakopanego zaczęli zjeżdżać turyści i kibice na Puchar Świata w skokach narciarskich, w Tatrach królował przemysł. Dominowało górnictwo, szukano miedzi, złota i srebra, przerabiano rudę, powstawały kopalnie żelaza, huta kuźnicka i kościeliska. Dopiero, gdy kulturą i pięknem Tatr zarazili się ludzie z nizin, zaczęto powoli odkrywać Zakopane i okalające je góry. Chyba wiadomo co było potem? Zjechali się tu mniej lub bardziej znani i dzisiaj jest to już zupełnie inne miejsce.
fot. Aleksandra Bazułka
Zaczęło się na Antałówce
Może i dziwi Cię Drogi Czytelniku, iż zaglądając właśnie w ten region nie doczytasz się tu słowa o świątyni skoków narciarskich pod Tatrami. No bo zanim jeszcze powstała znana dzisiaj wszystkim Wielka Krokiew, były tu jeszcze mniejsze obiekty do uprawiania tego sportu.
Takim punktem jest właśnie Antałówka. To tu zaczęła się prawdziwa historia polskich skoków narciarskich! Ale jak to, dlaczego? Już śpieszę wyjaśnić.
22 lutego 1920 roku na Antałówce rozegrano pierwsze oficjalne zawody o mistrzostwo Polski w skokach narciarskich.
W konkursie wzięło udział sześciu zawodników. Jak czytamy, konkurs odbył się według reguł austriackich. Założony 26 grudnia 1919 roku Polski Związek Narciarski, nie stworzył jeszcze własnych reguł, zgodnie z którymi miałyby odbywać się takie zawody.
Pierwszym mistrzem Polski został Leszek Pawłowski, skacząc na odległość 14 metrów i uzyskując łączną notę 2,35 punktu. Z reprezentantem klubu Czarni Lwów przegrał Franciszek Bujak ze SNPTT Zakopane oraz lądujący na trzecim miejscu Łuszczyński (AKT Lwów). Czwarty był Józef Bujak, a piąty Aleksander Rozmus.
fot. Aleksandra Bazułka
Na szybko
Skocznia na wzgórzu Antałówki, chociaż jak wiemy istotnie zapisała się w historii, była obiektem prowizorycznym. Została wybudowana na szybko, w zaledwie 2 – 3 dni i z niewielkim wkładem finansowym. Koszt jej budowy nie przekroczył 100 złotych. Nic dziwnego skoro głównym budulcem był śnieg i gałęzie.
Budowa ruszyła z inicjatywy Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. Rozbieg liczył sobie 20 metrów, a zeskok metrów 30.
Jak łatwo się domyślić, po tamtej skoczni nie ma już żadnego śladu. Dzisiaj Antałówka to głównie punkt widokowy. Tuż naprzeciwko spogląda na nas Wielka Krokiew…
- Źródła:
– „Zakopane. Przewodnik historyczny” Maciej Pinkwart, Lidia Długołęcka – Pinkwart– „Jak dawniej po Tatrach chadzano” – Krzysztof Pisera– Andrzej Więcek, Mistrzostwa Polski w Narciarstwie klasycznym i alpejskim 1920-2013
- Foto: Aleksandra Bazułka
You must be logged in to post a comment.